Pigwówka

W Ogrodzie Botanicznym UKW rośnie duży krzew pigwy pospolitej odmiany jabłkokształtnej (Cydonia oblonga Mill. f.maliformis Rehder). Roślina pochodzi z Azji.

Wiosną dwa lata temu trafiłam na jednego różowego kwiatka. W lipcu tego roku widziałam jeden niedojrzały owoc w niższej partii gałęzi. Wczoraj znalazłam jeden owoc dojrzały. Niestety wisiał strasznie wysoko. Na domiar złego krzew pigwy spleciony był z kolczastymi gałęziami dzikiej róży. Udało mi się wejść między gałęzie pigwy i dosięgnąć tej z owocem. Zaczęłam mocno potrząsać gałązką i owoc spadł mi na głowę, a potem na ziemię 🙂 Położyłam go na murku i uwieczniłam. Akurat wyjrzało na chwilę słonko. Owoc zabrałam ze sobą i postanowiłam zrobić nalewkę pigwową.

Cukiereczki

Dzisiaj nawiedziłam Ogród Botaniczny UKW. Liczyłam na błękitne niebo i dużo słońca. Taka była prognoza pogody. Niestety nie sprawdziła się. Gdy tylko przekroczyłam teren ogrodu, niebo pokryło się grubymi chmurami. Taka sytuacja zdarzyła się po raz trzeci w ciągu 3 miesięcy podczas trzech kolejnych pobytów w OB UKW. Najwidoczniej pech mnie prześladuje 😉 Pomimo nie najlepszych warunków oświetleniowych, jestem zadowolona ze spaceru. Znalazłam bardzo dużo ciekawych okazów. Udało mi się zobaczyć trzmielinę pospolitą obficie obsypaną owocami. Takiej mnogości różowych cukiereczków nie widziałam jeszcze nigdy w życiu! Szkoda, że nie nadają się do jedzenia.

Kosmosowe

W środę na kwiatkach kosmosów spotkałam kilka pszczółek, zbierających zapasy pyłku kwiatowego. Tego dnia wiatr wiał mocno, ale pszczółkom nie przeszkadzał w czasie pracy.

Zamiast słońca

Wczoraj w ogródku przyblokowym znalazłam ten kwiatek żeński dyni zwyczajnej. To taka mała namiastka słońca…

Znowu jesień

Lato przeminęło i zaczęła się kolejna jesień…

Gorące

Te pomarańczowe i żółte kwiatki znalazłam dzisiaj na moim osiedlu w pobliżu rynku. Rosły w dwóch dużych kwietnikach donicowych. To chyba aksamitki wąskolistne. Ich widok nadaje się idealnie na rozgrzewkę w chłodny jesienny czas…

Na wodzie

W sierpniu na myślęcinskich stawach rosły rośliny o kwiatach przypominających trochę wrzosy. Ciężko było je sfotografować. Nie chciałam zmoczyć sandałów ani aparatu. Pierwsze ujęcie zrobiłam z pomostu, a drugie znad brzegu.

Cud na zakończenie lata

Wczoraj udało mi się obejrzeć z bliska wspaniałą i rozległą rabatkę z kosmosami. Znajduje się na Wełnianym Rynku w sercu bydgoskiej Starówki. Latem widywałam ją dość często, przejeżdżając obok autobusem miejskim. Większość kwiatów była wtedy jeszcze w pączkach. Kosmosy zostały posiane w tym miejscu pierwszy raz i zapewne dość późno. Wiosną kwitły tam tulipany.

Porcelanowe gałeczki

Owoce jarzębu Koehnego niezmiennie kojarzą mi się z gałkami ocznymi. Kilka miesięcy temu pokazywałam je na fotoblogu. Teraz kolejna odsłona. Poniższe zdjęcia zrobiłam w końcu sierpnia w Ogrodzie Botanicznym UKW.

Jarząb Koehnego (Sorbus koehneana) jest bardzo podobnym drzewem do popularnej jarzębiny. Cechą istotnie różniącą te gatunki są owoce koloru białego, porcelanowego. Jarząb ten jest też generalnie niższym drzewem. Rośnie zazwyczaj do 4-5 metrów wysokości. Korona ma rozłożysty pokrój i pędy łukowato wygięte ku dołowi. Młode pędy są czerwonawe. Liście są złożone z zazwyczaj ponad 20 niewielkich, jajowato-lancetowatych listków długości około 2 cm. Listki są siedzące, ostro piłkowane na brzegach, ciemnozielone. Jesienią liście pięknie zabarwiają się na czerwono. Jarząb Koehnego kwitnie w maju, niekiedy do początku czerwca. Kwiaty wyrastają z kątów liści na pędach wieloletnich i są zebrane w gęste baldachogrona o długich, czerwonych szypułkach. Miododajne kwiaty mają śnieżnobiałe płatki, a wnętrze każdego z nich jest żółtawe i składa się ze słupka i licznych pręcików. Z kwiatów, po zapyleniu przez owady i zapłodnieniu, pod koniec lata powstają początkowo zielone, po dojrzeniu (około września) perłowo białe, kuliste owoce, średnicy około 6 mm, pięknie kontrastujące z purpurowymi liśćmi. Owoce utrzymują się na pędach do zimy i zdobią drzewa nawet po opadnięciu liści.

Koniec sezonu

Od dwóch tygodni pogoda mnie nie rozpieszcza w Bydgoszczy. Niby słońce świeci od czasu do czasu, ale jest bardzo zimno. W przyrodzie zaczęły pojawiać się oznaki jesieni. W ogródkach znikają powoli letnie kwiatki. Mimo chłodu, wiatru i deszczu, kosmosy dzielnie się jeszcze trzymają. Niestety z każdym dniem jest ich coraz mniej 😦