Zniknęłam na pięć długich miesięcy, ale nie zapomniałam zupełnie o moim fotoblogu i fotografowaniu przyrody. W przeddzień astronomicznej zimy doznałam fotograficznej epifanii. Dzień był pochmurny i zimny, ale niespodziewanie późnym popołudniem wyjrzało słońce. Zapowiadał się ciekawy zachód słońca, więc chwyciłam aparat fotograficzny i udałam się w plener.
Mijający miesiąc okazał się bardzo ciepły i dosyć pogodny. Kilka razy zaobserwowałam ciekawe zachody słońca. W ciągu dnia nie było ani razu mrozu, a mokry śnieg padał w Bydgoszczy tylko raz 29 stycznia i utrzymał się zaledwie do południa. Lubię taką zimę. 😃
„Cały wachlarz próśb i życzeń pochwyciłam,
(w złote rybki, mikołaje już nie wierzę).
Wystarczyła tylko jedna mała chwila,
– marsz do wora! Zawiązałam wielki węzeł.
Teraz tylko ciężki kamień i do rzeki,
czas utopić te życzenia jak Marzannę,
po uprzednim rozważeniu za i przeciw,
brnę nad rzekę…Zamarznięta. Topię w wannie.
By sumienie moje na tym nie cierpiało,
bojaźliwość między bajki pochowałam,
teraz mogę z marzeniami iść na całość,
odtąd sama przecież będę je spełniała.
Bo nie można tylko marzyć moi mili,
czekać biernie, aż się spełni wszelkie chcenie.
Trzeba życie brać garściami i nie kwilić,
znaleźć drogę, co nazywa się spełnieniem.
A ta droga niedaleko i nie blisko,
ale zawsze z utęsknieniem na nas czeka.
Nie zwlekajcie, czas wyruszyć wraz z walizką,
ja już poszłam, jestem blisko, nie narzekam.
Jeszcze tylko dobre słowo wam zostawię,
najważniejsze, to uwierzyć w swoje siły.
Nowy Rok nadzieję daje. A więc?
Róbcie wszystko, by marzenia się ziściły.”
A.G./30.12.10/
Lipcowy zachód słońca nad Bałtykiem na pożegnanie tegorocznego lata.
Lipcowe obrazki z Krynicy Morskiej.
Zachód słońca sfotografowany podczas rejsu statkiem we Władysławowie 22 lipca 2018 roku.
W lipcu we Władysławowie płynęłam statkiem o zachodzie słońca. W wieczorny rejs wyruszyły też inne jednostki pływające.
Czasami w życiu coś się wydarzy
Dłoń rozpalona drży
Serce wyrusza w krainę marzeń
Cudowne roi sny
Najlepiej w takich chwilach nad brzegiem morza iść
Niechaj z falami biegnie zmęczona myśl
Morze szumiące, kołyszące szumem fal
Cudne jak bajka w blaskach wieczornej zorzy
Morze, ty budzisz w sercu jakiś dziwny żal
Gdy mgły na falach się położą
Gdy wiatr obudzi cię zuchwały
Tyś jest w tym gniewie rozszalałe, wspaniałe
Morze, ojczyzną twoją niezmierzona dal
A twoją pieśnią cicha melodia fal
Czy wielki smutek, czy wielkie szczęście
Ono zrozumie mnie
Wszystko zapomnę w jego objęciach
Niby w cudownym śnie
I czy to ból rozstania, czy też miłości cud
Wszystko nieważne nad brzegiem wielkich wód
Morze szumiące, kołyszące szumem fal
Cudne jak bajka w blaskach wieczornej zorzy
Morze, ty budzisz w sercu jakiś dziwny żal
Gdy mgły na falach się położą
Gdy wiatr obudzi cię zuchwały
Tyś jest w tym gniewie rozszalałe, wspaniałe
Morze, ojczyzną twoją niezmierzona dal
A twoją pieśnią cicha melodia fal
Gdy wiatr obudzi cię zuchwały
Tyś jest w tym gniewie rozszalałe, wspaniałe
Morze, ojczyzną twoją niezmierzona dal
A twoją pieśnią cicha melodia fal
Irena Santor – Morze
Zimowe zachody słońca nad Bydgoszczą.
Pierwszy zachód słońca w 2018 roku nad Bydgoszczą.
Z przymrużeniem oka.
Nauczyć się być radosnym, kiedy serce płacze... Nauczyć się płakać, kiedy serce się cieszy... Nauczyć się dawać, nie dając... Nauczyć się brać, nie biorąc... Nauczyć się żyć, nie czując życia.. Nauczyć się ....miłości nie kochając... Nauka jest sztuką!!!!
Zielone miejsca Wrocławia - co tam widać, słychać i czuć...
opowieści z ciemnych czeluści radzidowego domu... i nie tylko
inne spojrzenie na życie w wielkim mieście
Moje fotograficzne wyznania
Fotografia krajobrazowa, meteo i makro
fotografia przyrodnicza
Urok Natury 