Pod koniec czerwca na moim osiedlu założono społeczną łąkę kwietną. Przez całe lato z powodu suszy teren wyglądał beznadziejnie. Na piaszczystym klepisku pojawiły się tylko pojedyncze, niziutkie chabry bławatki i żmijowce. Niestety nikt tego nie podlewał, a deszcz padał rzadko. Dopiero we wrześniu zakwitło więcej roślin. Kilka dni temu zauważyłam liczne kwiaty facelii błękitnej. Dzisiaj popołudniu postanowiłam je uwiecznić. Wśród kwiatów fruwało sporo pszczółek.
Przez ostatnie 10 dni panowała w Bydgoszczy przepiękna, iście letnia aura. W poniedziałkowe przedpołudnie trafiłam przypadkowo do Ogrodu Roślin Leczniczych i Kosmetycznych Wydziału Farmaceutycznego Collegium Medicum. Pośród licznych kwiatków lawendy, gryndelii (grindelia, doględa) oraz ruty fruwało mnóstwo pszczółek. Wydawało mi się, jakbym przeniosła się do śródziemnomorskiej krainy.
Latem w Ogrodzie Botanicznym UKW zauważyłam mniejszą ilość pszczół niż w zeszłym roku. Zastanawiam się, czy zostało to spowodowane przez wyjątkowo zimną wczesną wiosnę czy to tylko konsekwencja ograniczenia ilości uli w pasiece. W sierpniu i we wrześniu udało mi się przyłapać pszczółki zbierające pyłek na onętkach – kosmosach.
Dwa tygodnie temu w Ogrodzie Botanicznym UKW spotkałam kilka murarek ogrodowych w miłosnym uścisku. Po tej czynności samice znoszą pyłek do pustych łodyg roślin tworzących rurki i we wnętrzu składają jajeczka. Następnie murują ściankę z gliny i znowu znoszą pyłek i tak w kółko do zapełnienia rurek. Po tygodniu wylęgają się larwy i żerują na zgromadzonym pyłku. Z ostatnich złożonych jaj wylegają się trutnie.
Murarki ogrodowe są bardzo sympatycznymi i ruchliwymi pszczółkami. Nie wykazują agresji i nie żądlą. Jednocześnie są najskuteczniejszymi owadami w zapylaniu roślin. Prowadzą samotniczy tryb życia lub mieszkają w koloniach. Mają ciemną głowę i tułów pokryty rudymi włoskami. Samice osiągają większe rozmiary (10-12mm) niż samce (8-10mm), ale czułki samców są znacznie dłuższe niż u samic.
W środę rano zauważyłam w moim mieszkaniu przy drzwiach balkonowych fruwającego malutkiego owada. Nie wiem, kiedy wleciał. Może chciał ogrzać się. Dość długo odpoczywał na podłodze. Potem próbował wydostać się przez szybę. Pomyślałam, że może zgłodniał. Położyłam go na kwiatkach fiołka afrykańskiego, ale nie przypadły mu do gustu. Gdy deszcz przestał mocno padać, wzięłam owada na palec i wyniosłam na balkon. Posadziłam go na bratku. Od razu zaczął spijać wodę z płatka. Potem zaglądał do wnętrza kwiatka. Spacerował powolutku przez kilka minut, aż w końcu uspokoił się i usnął osłonięty płatkiem. W tej pozycji przetrwał aż do godzin nocnych. Na drugi dzień go nie zastałam. Prawdopodobnie to była pszczolinka.
Na pierwszą majową wycieczkę wybrałam się do Ogrodu Botanicznego Myślęcinek. Pogoda dosyć dopisała, chociaż wiał bardzo silny i lodowaty wicher. Spacerowiczów było niewielu. Przyroda parkowo-leśna wyglądała na niezupełnie rozbudzoną. Najbardziej ucieszyłam się z widoku dzikich pszczółek, zamieszkujących specjalny domek.
Gdy cztery tygodnie temu byłam w Ogrodzie Botanicznym UKW, widziałam mnóstwo pracujących pszczółek. Tylko jedna migała się od pracy i relaksowała się na sztachecie.
W piątek w Ogrodzie Botanicznym widziałam mnóstwo pszczółek. Oblatywały wszystkie możliwe wiosenne kwiatki, nawet przylaszczki. W minionych latach nigdy nie widziałam pszczół biesiadujących na tych kwiatkach. Musiały być mocno wygłodzone po długiej zimie.
Było upalne wrześniowe popołudnie. Pszczółka Maja wybrała się na długi spacer. W końcu zmęczyła się intensywnym fruwaniem i zapragnęła ochłodzić się trochę. Zajrzała do ulubionej lodziarni, gdzie kupiła sobie lody o smaku waniliowym.
W zeszłe lato pierwszy raz w życiu spotkałam bladożółte jeżówki. Kilka rosło na rabatce w bydgoskim Parku Ludowym oraz na rabatce koło galerii handlowej. Pszczółkom nie przeszkadzał ten mało atrakcyjny kolor płatków.
Z przymrużeniem oka.
Nauczyć się być radosnym, kiedy serce płacze... Nauczyć się płakać, kiedy serce się cieszy... Nauczyć się dawać, nie dając... Nauczyć się brać, nie biorąc... Nauczyć się żyć, nie czując życia.. Nauczyć się ....miłości nie kochając... Nauka jest sztuką!!!!
Zielone miejsca Wrocławia - co tam widać, słychać i czuć...
opowieści z ciemnych czeluści radzidowego domu... i nie tylko
inne spojrzenie na życie w wielkim mieście
Moje fotograficzne wyznania
Fotografia krajobrazowa, meteo i makro
fotografia przyrodnicza
Urok Natury 